سه

بـــرق چشمـــان تـــو از دور مـــرا می گیـــرد

من اگـــر دست به زلفت بزنـــم می میـــرم

روح برخواسته از من ته این کـــوچه بـــایست

بیـــش از این دور شـــوی از بدنـــم می میـــرم

دو

خـــونمـــون هـــر چـــی که باشـــه آخـــرش، از بیابـــونِ خـــدا که بهتـــره...

یک

به نام خداوند آسمـــان و زمین که قـــویتـــره از 100 تا پاسبـــون و کمیـــن

به نام من، همـــون بنده ی خـــدا، که میکـــارم تا یک روز بشـــم خوبی ها رو سهیـــم